We are searching data for your request:
Upon completion, a link will appear to access the found materials.
1887 Muzeum Rosyjskie, Sankt Petersburg.
Fabuła obrazu była wydarzeniem historycznym: młody car Aleksiej Michajłowicz, zgodnie ze zwyczajem, wybiera swoją przyszłą żonę.
Zgodnie ze zwyczajem najpiękniejsze dziewczyny ze szlachetnych posiadłości zostały zebrane dla panny młodej. Kilku wnioskodawców zostało starannie wybranych spośród nich, spośród których król wybrał swojego przyszłego małżonka.
Prawdopodobnie podczas tworzenia historycznego płótna malarz kierował się informacjami o uroczystym wydarzeniu opisanym przez historyka S. Sołowiewa.
W 1647 r. Do młodego cara wprowadzono kilka młodych piękności, z których młody Romanow wyróżniał Eutymiusza Wsiewołżskaja. Jednak dziewczyna nie została królową - zrujnowała ją ludzka zazdrość i przebiegłość. Ubrana w królewskie szaty piękno straciło przytomność z powodu zbyt długich włosów. Wydarzenie zostało natychmiast przedstawione jako próba ukrycia przez rodzinę faktu choroby dziewczynki. Omdlenie zostało uznane za epilepsję i natychmiast wysłało Wsiewołżskiego z podwórka.
Widz znajduje najbardziej ekscytujący moment z wyboru - młody król już bierze pierścień z małej tacy, aby zejść do wybranej i ogłosić swoją przyszłą królową. Na oddziałach jest dużo ludzi, każdy chce szybko znaleźć imię szczęśliwego. Po prawej stronie zdjęcia, na jasnej połowie, zebrani są pretendenci. Stojąca najbliżej króla dziewczyna nieśmiało zamarła w łuku. Z postaci tej pochodzi namacalne podniecenie, strach, podziw.
Postać dziewczyny w stroju bogato haftowanym złotą nicią wygląda najbardziej pewnie - ostatni z wielu kandydatów. Okazałe piękno. patrząc w dół, czekając na decyzję swojego losu. Spokojne podniecenie przenoszone jest przez ręce bawiące się koronkową chusteczką.
Wśród narzeczonych - ciężki, wysoki, reprezentatywny mężczyzna. Ważne jest, aby opierać się na lasce, patrzy na ludzi stojących naprzeciwko. Bojar jest wyraźnie wysokiego rodzaju i rangi, blisko cara, czuje się spokojny i pewny siebie w pobliżu młodego cara.
Dzieło sztuki można nazwać prawdziwym arcydziełem malarstwa, najmniejsze detale kostiumów, artykułów gospodarstwa domowego, raczej skromna świta królewskich komnat są tak mistrzowsko spisane. Autor pokazał się nie tylko jako wybitny mistrz pędzla, ale także jako wielki koneser rosyjskiego życia minionych stuleci.
Jackson Pollock numer 5
Przepraszam, ale myślę, że się mylisz. Jestem pewien. Proponuję to omówić. Napisz do mnie na PM, porozmawiamy.
Czy jest coś do zrobienia?
Jestem ci bardzo wdzięczny za informacje. To było dla mnie bardzo przydatne.